The Blues don't lie komt precies uit op de dag dat Guy 65 jaar geleden 1957 met de trein in Chicago aankwam. Hij kwam toen uit Baton Rouge, Louisiana, met alleen wat kleren en een gitaar op zijn rug. Zijn leven zou nooit meer hetzelfde zijn en hij werd opnieuw geboren in de blues. 'The Blues Don't Lie' vertelt het verhaal van zijn levenslange reis. Terugkijkend op dit oeuvre zegt Buddy: 'Ik heb ze allemaal beloofd: B.B., Muddy, Sonny Boy, zolang ik leef, zal ik de blues levend houden.' Hij heeft dat inderdaad opnieuw bewezen en zegt: 'Ik kan niet wachten tot de wereld mijn nieuwe album hoort, want 'The Blues Don't Lie'.

Tien jaar alweer debuteerde John Fullbright met het schitterende From The Ground Up. Hiermee leverde hij een soort instant Americana-klassieker af, die hij twee jaar later vervolgde met het sobere Songs. Daarna werd het stil rond John Fullbright. Slechts in omgeving Tulsa, Oklahoma was hij nog wel op het podium te vinden, net zo vaak in bands van anderen. Gelukkig is er nu The Liar, waarop hij laat horen dat hij songwriten en zingen nog niet verleerd is. Sterker nog, doordat de jaren erover heen zijn gegaan, klinkt zijn muziek doorleefder. Zoals in het openingsnummer Bearden, 1645 waar piano en slidegitaar mooi in elkaar overlopen. Prachtig is Paranoid Heart. De tracks zijn afwisselend, van traditionele country tot American songbook. Poster Child echoot held Tom Waits. Heerlijk ook om de mondharmonica weer te horen. John Fullbright is terug en dat is goed nieuws.

Editors is terug met hun zevende studioalbum ‘EBM’. Editors is een band ie nooit creatief stil heeft gestaan en 'EBM' is een ademloos zware stap omhoog en Editors' meest linkse materiaal tot nu toe - een opwindende, niet aflatende stuwkracht van krachtige elektro-industriële rock. De albumtitel is een acroniem van Editors en Blanck Mass, maar ook een wetende verwijzing naar Electronic Body Music, het krachtige geluid dat zijn oorsprong vond in de jaren tachtig en dat een enorme invloed heeft gehad op het nieuwe materiaal van Editors, waar de synths van bands als Nitzer Ebb, Front 242 en DAF duister hameren tussen rookmachines, stroboscooplampen en de geur van leer.  Vorige maand bracht de band al het voorproefje ‘Heart Attack’ uit en kondigden zij aan dat Benjamin John Power, a.k.a. Blanck Mass, een nieuw fulltime bandlid is van Editors. 

 

Things Happen That Way is het postume album van de legendarische Dr. John. In de loop van zijn zes decennia lange carrière belichaamde Dr. John een bijna mythische veelheid aan muzikale identiteiten: wereldwijde ambassadeur van New Orleans funk en jazz en R&B, visionaire bluesman, rock-'n-roll-innovator, eenmalige top 10-hitmaker, zelfgezalfde en massaal vereerde hogepriester van psychedelische voodoo. Op Things Happen That Way onthult de zesvoudig Grammy-winnende Rock & Roll Hall of Famer, ook wel bekend als Malcolm John 'Mac' Rebennack Jr., nog een andere dimensie van zijn enorme muzikaliteit: een levenslange affiniteit voor klassieke country & western , wiens liedjes hij voor het eerst ontmoette via de 78-toerenplaten die vaak werden gedraaid in de elektronicawinkel van zijn vader.

Sahar is de langverwachte opvolger van de succesvolle EP die Tamino in 2017 en het debuutalbum Amir dat hij in 2018 uitbracht. Na het winnen van een radiowedstrijd ging het erg hard met de Belgische Tamino. Als snel stond hij op de grootste podia. Ook internationaal oogstte hij succes. De afgelopen covid-jaren zijn door Tamino aangegrepen om dit nieuwe album te schrijven. Deze zomer speelde Tamino op veel muziekfestivals en de reacties daarop waren super positief.  
 

Sommige combinaties zijn zo vanzelfsprekend dat je je niet eens meer afvraagt waarom ze er nu pas zijn. De manier waarop Khruangbin op dit 'Ali'-album de basis legt voor de ongebreidelde vrijheid van de Malinese gitarist is fabuleus. Met het Khruangbin grondtoon-fundament kan de zoon van Ali Farka Toure geweldig uit de voeten. Daarnaast past de relaxte reggae exotica van Khruangbin super goed bij de nerveuze stijl van de jonge Toure. ‘Ali’ is een prachtig eerbetoon aan Ali Farka Toure. Het repertoire is een overwogen kris kras keuze uit Toure's imposante catalogus. 

Naked Truth was destijds een super succesvol album. Oorspronkelijk uitgebracht 1992 en gevuld met live en akoestisch gespeelde nummers. Tot de setlist behoorden o.a. “Another 45 Miles”, “Radar Love”, “Twilight Zone”, “Why Do I”, “Long Blond Animal”, “Weekend Love” en “Eight Miles High”. Deze nieuwe versie is geperst op goud gekleurd vinyl. Beperkte oplage van maar 2000 exemplaren! 
 

Dit is het zevende deel in de bekende archiefreeks die in 2011 begon en een mooie en uitgebreid beeld wierp op verschillende tijdperken van de carrière van Miles Davis. Deze box belicht de periode 1982-1985. In de jaren tachtig was populaire muziek overgegaan op een soepeler, op elektronische muziek gebaseerd, geluid dat de stoom van voorgaande jaren verruilde voor ingetogen arrangementen die bedoeld waren om vrede en diepe reflectie op te roepen. Miles Davis omarmde dit tijdperk en haalde inspiratie uit FM-radio en het nieuwe en populaire muziekvideokanaal MTV. Op 'That's What Happened' staat bijna 4 uur niet eerder uitgebrachte muziek, waaronder 2 cd's met studiomateriaal van 1982 tot 1985 plus nog een cd met een complete show van Miles' optreden op het Montreux Jazz Festival  in 1983. Uit op CD en op vinyl.  

Dit nieuwe album van Suede klinkt ruw, ongepolijst en ontzettend levenslustig. De band noemt het zelf ‘back to basic’. Je voelt dezelfde urgentie die het titelloze debuut ooit ook had. Je merkt hoe gemakkelijk de vele geweldige toegankelijke refreinen en koortjes zich als muzikale oorwurmen in je brein nestelen. Je weet ineens weer hoe verslavend de uitwerking van Suedeliedjes (alle elf, ja!) kan zijn. Het album heeft als titel Autofictie: een gefictionaliseerde autobiografie, zo staat ergens op internet te lezen. Zou dat iets zeggen over de teksten van zanger Brett Anderson? Jazeker, die boodschappen zijn rechtdoorzee en misschien wel openhartiger en eerlijker dan ooit. Kortom: vergeet de gecompliceerde benaderwijze van ... 

Opgenomen in 1976 en uitgebracht in januari 1977 was Animals het tiende studio-album van Pink Floyd. De productie was in handen van de band zelf, die destijds uit David Gilmour, Nick Mason, Roger Waters en Richard Wright bestond. Deze 2018 remix komt half september uit en komt als CD, Bluray, Lp en een luxe boxset waar alle versies in zitten. 

Op Live At The L.A. Forum horen we een bijzonder sterk optreden van de Hendrix Experience, gespeeld op 26 april 1969. In een uitverkocht huis scheurden Hendrix, drummer Mitch Mitchell en bassist Noel Redding door een unieke set met niet alleen hoogtepunten als I Don't Live Today, Purple Haze, Red House, maar ook een verbazingwekkende medley van Voodoo Child (Slight Return ) en Cream's Sunshine Of Your Love. Voor deze release is de originele 8 tracks mastertape opnieuw gemixt door Eddie Kramer, Hendrix's oude engineer. Het album wordt aangevuld met linernotes van Billy Gibbons van ZZ Top, die destijds bij de show aanwezig was. Uit op LP en op CD.   

Vrijdag 28 oktober komt er van The Beatles een nieuwe remaster van het Revolver album uit. Er komen vijf versies. Klik op de afbeelding voor meer informatie. 

Built to Spill is de band, of het project, van Doug Martsch. Martsch heeft met Built to Spill in de afgelopen 28 jaar, inclusief dit nieuwe album, acht platen gemaakt. Productiviteit is dus niet Martsch's sterkste punt. Kwaliteit daarentegen wel, want, mits je liefhebber bent van het alternatieve gitaarpop genre, ieder album is een aanrader. Zo ook When The Wind Forgets Your Name weer. Prachtige gitaarpop die zeker in de smaak zal vallen bij mensen die van Band of  Horses, Neil Young en The Chillls.  

Danny Vera brengt op 30 september - de dag van zijn grootste optreden ooit, in de Ziggo Dome - The New Black & White Pt. V uit. De vijfde in de serie EP's die Danny Vera - naast zijn reguliere albums - uitbrengt op cd en 10” vinyl. Op The New Black & White staan altijd een paar eigen tracks die worden aangevuld met voor hem bepalende covers. En dit keer zitten daar unieke collaboraties tussen. Want waar Danny Vera al eens samenwerkte met André van Duin, slaat hij op The New Black & White Pt. V de handen ineen met het fenomenale The Rosenberg Trio en de hitformatie Krezip.