Smile, The
Wall Of Eyes

Info

Na lang wachten komt The Smile eindelijk met hun tweede album. Na het succes van de vorige lag de lat natuurlijk erg hoog, maar wat mij betreft hebben ze de verwachtingen overtroffen. Je merkt dat ze met dit album de sound hebben gevonden die ze zochten; waar de vorige soms wat zoekende was is dit album meer samenhangend. De keuze is gemaakt voor Sam Petts-Davies als producer, in plaats van vaste producer Nigel Godrich. Sam lijkt meer ruimte te geven voor de experimentele en lawaaierige momenten die perfect bij deze muziek passen, en laat tegelijk genoeg ruimte over voor een ingetogen sound waar nodig. Ook lijkt de mix wat meer open en ruimtelijk te zijn. 

Je merkt dat Thom Yorke’s invloed natuurlijk groot is. Van vocals tot baslijntjes tot rare synthesizers, je hoort dat hij hier precies uitbundig genoeg kan zijn zonder dat het chaotisch wordt. De vocals zijn ook heel dynamisch; op momenten krachtig, op andere momenten ingetogen. Zeker wat betreft vocals vind ik dit album Thom op z’n best!

Johnny Greenwood’s invloed is ook duidelijk aanwezig. Niet alleen op de gitaar, maar ook zeker in de opbouw van de nummers. Ook muren van geluid gemaakt met een leger aan effecten, zijn zonder twijfel afkomstig van Johnny die aan knopjes zit te draaien op de grond in een hoekje van de studio.

Natuurlijk is ook Tom Skinner’s aandeel enorm. Rare time signatures en drum fills gespeeld op een manier zo ingetogen dat het bijna niet opvalt, wat maakt dat het bijna een ander album wordt als je alleen op de drums gaat letten. Je merkt duidelijk de jazz-achtergrond doorschemeren, zeker in de dynamiek die hij heeft met de rest van de band.

The Smile heeft met dit album een album neergezet waarin de excentrieke muzikale trekjes van alle leden tot hun recht kunnen komen in een samenhangend, en ook nog eens relatief toegankelijk geheel. Dit is muziek die je zowel op de achtergrond kan luisteren en van kan genieten, maar waar je ook keer op keer naar kan luisteren en steeds iets nieuws kan ontdekken. Voor mij persoonlijk gaat dit zeker een album die ik ga beluisteren totdat ik elk detail heb gehoord. (Recensie: Bas de Jong, Kroese Arnhem)