Tortoise
Touch

Info

De nummers op Touch, de eerste nieuwe Tortoise-muziek in negen jaar, zijn drama's zonder woorden. Ze zijn zorgvuldig samengesteld en gemixt om een ​​vertrouwd gevoel te versterken – een uitgesproken filmisch onbehagen. Sluit je ogen en je ziet misschien auto's slingeren over onverlichte plattelandswegen, of stadsgezichten 's nachts met rinkelende bellen in de verte, of een verlaten pakhuis waar spionnen elkaar achtervolgen tussen torenhoge stapels dozen.

Het maken van Touch is een heel ander soort film – een hartverwarmend verhaal over muzikanten die zich aanpassen aan de levensomstandigheden.

Tortoise opereert als een collectief; de vijf multi-instrumentalisten maken platen in commissieverband en vragen om input bij grote en kleine creatieve beslissingen. Alle ideeën worden overwogen, en gedurende het grootste deel van de invloedrijke periode van drie decennia van de band is het proces eenvoudig geweest: elke muzikant brengt nummers of sketches in, en terwijl de groep ze absorbeert, wisselen de muzikanten ideeën uit over de structuur, instrumentatie, verschillende grooves of (vaker, omdat het Tortoise is) vreemde metrische indelingen die het oorspronkelijke concept van het nummer zouden kunnen oprekken.

Deze gesprekken vonden altijd in realtime plaats, face to face. Tot Touch. Zoals gitarist en toetsenist Jeff Parker uitlegt, zijn de leden van Tortoise de afgelopen tien jaar geografisch verspreid geraakt, waardoor de repetities vóór de productie zo niet onmogelijk, dan toch ingewikkelder waren.

"Het is de eerste plaat die we hebben gemaakt waarbij niet alles in Chicago plaatsvond", zegt Parker. "Twee van ons zitten in Chicago. Twee van ons zitten hier in Los Angeles en John [McEntire] zit in Portland, Oregon. We hebben op verschillende plekken opgenomen. Maar het vreemde is dat het in zekere zin de meest samenhangende sessie is die we ooit hebben gedaan."